با وجود اینکه عمر زیادی از به وجود آمدن بلاکچین نمی‌گذرد، تاکنون بسیاری از کشورها به سمت به‌کار گرفتن آن در زمینه‌های مختلف اقتصادی حرکت کرده‌اند. با این حال، بسیاری از کشورها، همچون کشورهای جهان سوم، هنوز آنطور که باید، آن را نپذیرفته‌اند. برخی به کندی به سمت آن حرکت می‌کنند و برخی نیز به کلی این تکنولوژی را قبول ندارند. با این وجود، به نظر می‌رسد آنهایی که زودتر از بقیه به سمت بلاکچین حرکت می‌کنند، آینده بهتری از جهت‌های مختلف، به خصوص وضعیت اقتصادی در انتظار آنهاست.
در ادامه، صحبت‌های امیرحسین صادقی، کارشناس ارشد سرمایه‌گذاری و توسعه بین‌المللی کسب‌وکار را درباره تأثیر بلاکچین بر اقتصاد جهانی می‌خوانید.
حرکت شرکت‌های کوچک و بزرگ به سمت اقتصاد بلاکچین
اکنون هاوینگ ۲۰۲۴ اتفاق افتاده و در آينده خیلی نزدیک تأثیراتش را روی اقتصاد جهانی می‌گذارد. وقتی این اتفاق را در کنار رشد مگاروندهایی نظیر هوش مصنوعی قرار دهیم، متوجه می‌شویم که اقتصاد جهان در حال دگرگونی است. امیرحسین صادقی، کارشناس ارشد سرمایه‌گذاری و توسعه بین‌المللی کسب‌وکار با اشاره به این موضوع گفت: «بلاکچین و هوش مصنوعی روزبه‌روز مهم‌تر می‌شوند و رفته‌رفته جایگاه خودشان را در اقتصاد جهانی پیدا می‌کنند. این اتفاق می‌تواند مزایا و معایبی داشته باشد. بزرگ‌ترین مزیت به‌کارگیری هوش مصنوعی و بلاکچین در اقتصادهای سنتی نظیر اقتصاد ایران این است که دیگر با بوق یک جنگ همه‌چیز سقوط نمی‌کند. در نتیجه ما چه بخواهیم و چه نخواهیم باید به سمت اقتصاد دیجیتال و کاربست بلاکچین و هوش مصنوعی برویم، چون فناوری و نوآوری در دنیای امروز دو عنصر جدایی‌ناپذیر از مفهوم توسعه هستند و بدیهی است هر کشوری که زودتر در مسیر این توسعه قرار گیرد، سهم بازار بیشتری خواهد داشت. باید به این نکته هم توجه کنیم که اقتصاد بلاکچین و کریپتو را نباید به توکن‌ها تقلیل داد. باید نرم‌افزارها اجرایی شوند و از ظرفیت‌های نهفته در بایو، نانو و… استفاده شود. واقعیت این است که ابزارها در حال تغییر هستند و افراد، نهادها، سازمان‌های کوچک و بزرگ و حکومت‌ها در سال‌های اخیر علاقه زیادی به توسعه اقتصاد دیجیتال پیدا کرده‌اند. برای مثال GCC را داریم که همین چند وقت پیش حدود یک میلیارد دلار در زمینه هوش مصنوعی در دبی سرمایه‌گذاری کرد. شرکت‌های بزرگی نظیر مایکروسافت و گوگل نیز در سال‌های اخیر وارد اقتصاد هوش مصنوعی و اقتصاد بلاکچین شدهاند تا از این طریق ریسک شکست خودشان را کاهش دهند و سهم بازار بیشتری داشته باشند.»
مقاومت در برابر پذیرش فرم‌های جدید اقتصادی طبیعی است
برخی بر این باورند که طرفداران اقتصاد سنتی، تغییرات جدید را نمی‌پذیرند و همین مسئله باعث کاهش روند فراصنعتی شدن جوامع می‌شود. صادقی این مقاومت را طبیعی دانست و توضیح داد که توسعه اقتصاد دیجیتال به معنای از بین بردن اقتصاد سنتی نیست: «موفقیت با سختی به دست می‌آید و تا همین امروز هم اقتصاد سنتی تا حد زیادی تغییر کرده، اما هنوز حجم بازار بخش سنتی از بخش دیجیتال بیشتر است. ما ابتدای مسیر دیجیتالی و هوشمند شدن اقتصاد قرار گرفته‌ایم و نباید عجله داشته باشیم یا ناامید شویم. برای مثال، در حوزه اقتصاد بلاکچین و کریپتو، شاهد شکل‌گیری شرکت‌های کوچک و متوسطی هستیم که در نتیجه استقبال مردم از توکن‌های جدید به وجود آمده‌اند. این شرکت‌ها عموماً قضیه را از سمت کاربران دیده‌‌اند و می‌دانند که اگر امروز وارد بازار نشوند، فردا باید با ریسک نبودن خود دست‌وپنجه نرم کنند. این اتفاق در صنعت بانکداری کشورمان هم افتاده است. صنعت بانکداری کشور به‌خوبی اهمیت همکاری با فین‌تک‌ها را فهمیده و نرخ نفوذ بالایی هم در مقایسه با کشورهای منطقه پیدا کرده است. صنعت بانکداری کشور توانسته محصولات و خدماتش را به زندگی روزمره افراد وارد کند و این همان اتفاقی است که باید در اقتصاد کریپتویی هم بیفتد. یک روزی پول نقد به کارت تبدیل شد و حالا شاهد تبدیل کارت به کیف پول هستیم و شاید در آینده خدمات و محصولات جدیدتر و متنوع‌تری را هم شاهد باشیم که تبدیل به روند روز می‌شوند.»
او در ادامه افزود: «اگر قرار باشد بین ریسک‌ها و مزایای توسعه دیجیتال تعادل برقرار کنیم، باید علاوه بر رأس هرم از قاعده هرم نیز غافل نشویم و میزان استقبال و پذیرش مردم هم افزایش یابد. همه رقابت‌هایی که در رأس هرم شاهد هستیم، در نهایت قرار است به درگیری هرچه بیشتر مردم با نوآوری و فناوری منتهی شود و مردم به استفاده از ابزارهای نوین عادت کنند و استفاده از این ابزارها به بخشی از سبک زندگی آنها تبدیل شود.»
اقتصاد سنتی را نمی‌توان حذف کرد
صادقی در آخر بیان کرد که توسعه فرم‌های جدید اقتصاد به معنای از بین رفتن فرم‌های از پیش موجود و قدیمی‌تر نیست و همواره بخش‌هایی از اقتصاد سنتی وجود دارند که باید به حیات‌شان ادامه دهند: «اقتصاد سنتی را نمی‌توان حذف کرد. معادن و صنایع زیادی وجود دارند که باید به کارشان ادامه دهند و باید دید که چگونه می‌توان به آنها کمک کرد تا با به‌کارگیری ابزارهای نوین، بهره‌وری‌شان را افزایش دهند. امروزه صنعت بانکی کشور به‌خوبی این نکته را فهمیده که باید خودش را با روندهای روز دنیا هماهنگ کند و به همین دلیل است که شاهد توسعه مفهوم فراگیری مالی در کشور هستیم. شما امروز می‌توانید با در دست داشتن یک گوشی تلفن همراه و بدون مراجعه حضوری به جایی، خدمات مالی که می‌خواهید را دریافت کنید و این همان اتفاقی است که باید کم‌کم در بازارهای کریپتو هم بیفتد. اینکه خدمت نهایی به دست کاربر برسد، انتهای آمال و آرزوهای ماست. اسناد، افراد و… پتانسیل‌های زیادی دارند که باید روی آنها کار شود. تعداد پروژه‌های موفق باید افزایش پیدا کند و اکوسیستم و صنفی که شکل گرفته، قوی‌تر شود. اکوسیستم در حال حاضر توانسته به یک زبان مشترک برسد و امید دارد که بتواند رگولاتور را هم با خودش همراه کند. وجود چنین رویدادهایی هم بی‌تأثیر نخواهد بود و به ما کمک خواهد کرد. اینکه اکوسیستم از رگولاتور پیشتازتر باشد، چیز عجیبی نیست و ذات نوآوری به صورتی است که می‌آید تا ساختارهای قبلی را تغییر دهد و این یعنی تولید مقاومت. ما امروز شاهد حضور پررنگ ایرانی‌ها در منطقه هستیم؛ ایرانی‌هایی که به کشورهای اطراف مهاجرت کرده‌اند و بنیان‌گذار یا کارمند شرکت‌های کوچک و بزرگ منطقه شدهاند. ما باید از هر فرصتی برای برقراری ارتباط و تعامل با آنها استفاده کنیم تا از تغییرات باخبر شویم. اقتصاد دیجیتال محدود به جغرافیای خاصی نیست و محدودیت‌های فیزیکی سابق را برداشته است؛ در نتیجه می‌توان راحت‌تر از قبل به توسعه فکر کرد.»
