رسانه رمزارز (ضمیمه هفته‌نامه کارنگ) دارای مجوز به شماره ۸۷۷۲۰ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «کارخانه نوآوری رسانه راه‌کار» است. رسانه رمزارز فعالیت خود را از ۲۸ آذرماه ۱۴۰۰ شروع کرده و اکنون تاثیرگذارترین و اثربخش‌ترین رسانه اکوسیستم بلاکچین، رمزارز و دارایی دیجیتال ایران است.
حوزه بلاکچین در سراسر جهان به‌سرعت در حال گسترش است و کسب‌وکارهای زیادی این صنعت را در فعالیت‌هایشان به کار می‌گیرند. اجلاس دایا در ۱۹ شهریورماه، جمعی از فعالان حوزه‌های مختلف را گرد هم آورد تا کسب‌وکارها را با مزایا و کاربردهای بلاکچین آشنا کند.
در حاشیه این اجلاس، گفت‌وگویی با حمیدرضا احمدیان، فعال حوزه بانکی و اقتصادی و مدرس دانشگاه داشتیم. او بر این باور است که هنوز در حوزه بلاکچین در مسیر مناسبی حرکت نمی‌کنیم. در ادامه این گفت‌وگو را می‌خوانید.
احمدیان در ابتدای صحبت‌هایش درباره صنعت بلاکچین گفت: «لازم است بگویم که ما با یک صنعت ناشناخته مواجهیم. کسب‌وکارهای زیادی در حوزه بلاکچین در کشور ما راه‌اندازی شده‌اند و توکنایز کردن طرفدار زیادی پیدا کرده است. همچنین در برخی از بخش‌های پولی و بانکی شاهد ورود بلاکچینیم، اما واقعیتی که در دنیا وجود دارد این است که بلاکچین یک صنعت ناشناخته است. به این دلیل که ما مفهومی با عنوان «عوامل موفقیت بحرانی» داریم. درباره بلاکچین، این عوامل صنعت به صنعت با هم متفاوت‌اند و این موضوع باعث شده موانع و چالش‌های مرتبط با بلاکچین در صنایع مختلف متفاوت باشد؛ به همین دلیل نسخه یکسانی برای بلاکچین در صنایع مختلف وجود ندارد.»
این فعال حوزه بانکی و اقتصادی در ادامه بیان کرد: «از سوی دیگر، ما با بازار بسیار بزرگی مواجهیم که پیش‌بینی‌هایی درباره آن وجود دارد و واقعیتی در این‌باره نداریم، زیرا جنبه‌های ناشناخته زیادی دارد. پیش‌بینی شده که سالانه ۱۳ درصد از شرکتهای جهان به سمت بلاکچین می‌روند. شرکت‌ها در دو بخش وارد بلاکچین می‌شوند؛ یکی بخش یادگیری و دیگری محصولات کوچک است. در این‌باره هم نسبتی در دنیا دارد که هفتاد به سی است. این نسبت نشان می‌دهد دنیا در حال یادگیری جنبه‌های مختلف بلاکچین است.»
در مسیر درستی حرکت نمی‌کنیم
احمدیان خاطرنشان کرد: «از این رو ما در بلاکچین نسبت به دنیا خیلی عقب نیستیم، اما نکته این است که ما در مسیر درستی حرکت می‌کنیم یا خیر. پاسخ من «خیر» است. مطمئناً در حوزه بلاکچین در مسیر درستی جلو نمی‌رویم، زیرا این صنعت هنوز کامل نشده و ممانعت‌هایی وجود دارد. آموزش‌های درستی در کشور نداریم و آزمایشگاه‌های خوبی هم نداریم که بتوانیم محصولات آزمایشی تولید کنیم. جرقه‌هایی در این زمینه زده شده و شرکتهای بزرگ و کوچک به سمت بلاکچین در حال حرکت‌اند، اما این اقدامات نمی‌تواند اکوسیستم ایجاد کند.»
او در ادامه بیان کرد: «در دنیا، CSFها یا عوامل موفقیت بحرانی جذاب‌ترین محل برای بلاکچین هستند و اکثر مطالعات و محصولات نشان می‌دهند که در این فضا کار شده است. در فضاهای دیگری هم می‌توان کار کرد، اما بستگی به این موضوع دارد که نگاه ما به بلاکچین به چه شکل باشد؛ آن را یک دفترکل توزیع‌شده ببینیم یا ابزارهایی بدانیم که می‌تواند به ما امنیت و گستردگی بیشتری بدهد.»
احمدیان با اشاره به این موضوع که تقریباً همه صنایع به نوعی مجبورند به بلاکچین روی خوش نشان دهند، گفت: «یکی از محل‌های جذاب در دنیا که به‌تدریج به آن توجه می‌شود، حوزه پرداخت است. پرداخت به مفهوم دفترکل توزیع‌شده نیست، بلکه براساس این مفهوم، شما فکر کنید یک PSP هستید و جامعه‌ای از مشتریان و رگولاتور را دارید. بلاکچین چگونه می‌تواند این مثلث را تسهیل کند؟ این نگاهی است که در دنیا به بلاکچین وجود دارد.»
این مدرس دانشگاه با ذکر این نکته که در حوزه بلاکچین باید مفهوم TOE را در نظر بگیریم، اظهار کرد: «توکنایز کردن مفهوم خوبی است، اما کل مفهوم بلاکچین نیست. پارادایم‌های مختلفی در این‌باره مطرح می‌شود. نگاه به مسائل و فناوری‌های جدید در دنیا یک نگاه TOE (محیط، سازمان و فناوری) است. زمانی می‌توانیم موفق باشیم که پارامترهای ما این سه موضوع باشد. رگولاتوری که ما با آن مشکل داریم، ناظر محیط است. زمانی که این پارامترها را کنار هم می‌گذاریم، مشاهده می‌کنیم که ما اول راهیم و تجربیات جهان را به‌درستی کنار هم نمی‌چینیم.»
احمدیان با اشاره به این نکته که ما بر موج جذابیت‌ها سوار می‌شویم و این موج‌ها برای جامعه هم جذاب است، ادامه داد: «برای مثال می‌گوییم ما با بودجه خود یک توکن را خریداری می‌کنیم و بر این باوریم که تا شش ماه دیگر سود می‌کنیم. با این حال باید در یک چهارچوب درست به این حوزه بپردازیم.»
به عقیده او، ابتدا لازم است فناوری مناسبی ایجاد شود تا جامعه آن را بشناسد. این فعال حوزه بانکی و اقتصادی افزود: «متولی حوزه رمزارزها و بلاکچین باید نهادهای وابسته به مراکز آموزشی و دولت باشد. در هر سازمان و شرکتی، چهارچوب‌ها و محدودیت‌هایی داریم که باید آنها را به‌درستی شناسایی و مشکلات را برطرف کنیم. زمانی که از محیط در موضوع TOE صحبت می‌کنیم، ترکیبی از حاکمیت، بازار، تعامل و غیره است.»
احمدیان در پایان خاطرنشان کرد: «تا زمانی که در نشست‌ها و رویدادهای مختلف درباره این موضوعات صحبت نکنیم و به این جمع‌بندی نرسیم که مشکلات کار ما کجاست، احتمالاً سرعت تحقق اهداف کندتر می‌شود. ولی اگر به‌درستی برنامه‌ریزی کنیم، قطعاً می‌توانیم در این حوزه موفق باشیم.»
لینک کوتاه: https://ramzarzmedia.com/k0oj