رسانه رمزارز (ضمیمه هفتهنامه کارنگ) دارای مجوز به شماره ۸۷۷۲۰ از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بخشی از «کارخانه نوآوری رسانه راهکار» است. رسانه رمزارز فعالیت خود را از ۲۸ آذرماه ۱۴۰۰ شروع کرده و اکنون تاثیرگذارترین و اثربخشترین رسانه اکوسیستم بلاکچین، رمزارز و دارایی دیجیتال ایران است.
فراگیری حوزه بلاکچین و رمزارزها در سراسر جهان در حال افزایش روزافزون است. این مبحث در سالهای اخیر در ایران نیز اهمیت خود را نشان داده و تاکنون کسبوکارهای زیادی در این زمینه راهاندازی شده است. پس همانطور که میبینیم، رمزارزها و بلاکچین جای خود را در کشور باز کردهاند و پذیرش و شمولیت این حوزه بهسرعت در میان عموم مردم در حال افزایش است.
با این حال، سالهاست که فعالان و علاقهمندان به این حوزه، در فضایی خاکستری و بهدور از شفافیت فعالیت میکنند. شاید دولت و حاکمیت به نحوی از نداشتن کنترل روی این حوزه میترسد و از قانونگذاری مشخص و صریح برای آن اجتناب میکند. این در حالی است که کشور ما مدتهاست تحت تحریمهای آمریکا بوده و شاید تنها یکی از مزایای به رسمیت شناختن رمزارزها در کشور، استفاده از ظرفیت آن در تجارت بینالمللی و دور زدن تحریمها باشد.
با این حال، سؤالی که پیش میآید این است که چرا حاکمیت رویکرد خاکستری در قبال این حوزه در پیش گرفته است؟ چرا در طول این سالها، رمزارزها را بهاصطلاح «با دست پس میزند و با پا پیش میکشد»؟ یا بگوید نمیخواهم آن را به رسمیت بشناسم و تکلیف صدها کسبوکار این حوزه را روشن کند، یا با جدیت پای قانونگذاری آن بنشیند و تمام جوانب را بسنجد تا بیشتر از این از دنیا عقب نمانیم.
چرا دبی را که در بیخ گوشمان قرار دارد نمیبینیم؟ جایی که فاصله زیادی از کشور ما ندارد و بهسرعت در حال پیشرفت در قانونگذاری و جذب کسبوکارهای این حوزه است. حوزه بلاکچین و رمزارزها آنقدر فرصت اشتغالزایی دارد که بهتازگی همه ما شاهد مهاجرت نخبگان زیادی به سایر کشورها بودیم تا بتوانند بدون محدودیت و در فضایی شفاف به فعالیت در این حوزه بپردازند.
شاید حل کردن مشکلاتی مثل تورم، فقر، نابرابری و غیره سخت باشد، اما حداقل میتوان با توجه و رسیدگی به نیازهای اولیه فعالان حوزه بلاکچین و رمزارزها، از فرصتهای بیشمار این حوزه استفاده کرد.
بحث انتخابات ریاستجمهوری بسیار داغ شده و میبینیم که شش نامزد ریاستجمهوری هر کدام به نحوی در تلاشاند برای خود رأی جمع کنند. در مناظرههای انجامشده، تقریباً درباره هر موضوعی صحبت شد، به جز حوزه رمزارز و بلاکچین! مگر میشود صدها کسبوکار و میلیونها انسان را که به نحوی درگیر این حوزه هستند نادیده گرفت؟
تنها نامزدی که در صحبتهای خود بسیار مختصر به این حوزه اشاره کرد، محمدباقر قالیباف بود که به دور زدن تحریمها با استفاده از رمزارزها اشاره کرد. دلیل این صحبت نکردن چیست؟ آیا این نامزدها اطلاعات و دانش کافی از این حوزه ندارند، یا اختیار این حوزه از دست آنها خارج است؟ آیا کسی آنها را از صحبت درباره این موضوع منع میکند، یا مشاوران آنها حتی به آن اشاره نکردهاند؟
به خاطر دارم یکی از فعالان حوزه استخراج رمزارز به من میگفت فقط اگر سعید جلیلی رئیسجمهور آینده ایران باشد، این صنعت میتواند نجات یابد. نمیدانم این شخص از کجا به او امیدوار بود. وقتی سعید جلیلی حتی در حد یک جمله به این مبحث اشاره نکرده، چطور میتوان به او امید داشت؟
همانطور که شاهدیم، اخیراً با فراگیر شدن بازیهای تلگرامی مانند ناتکوین و همستر کامبت، روزبهروز افراد بیشتری در حال آشنایی با حوزه بلاکچین و رمزارزها هستند. ابعاد این حوزه آنقدر گسترده است و جای بحث دارد که شاید از حوصله من و شما خارج باشد. اما تنها حرف من این است: «مگر دیگر میتوان این حوزه را نادیده گرفت؟»
اهمیت حوزه رمزارز، بلاکچین و دارایی دیجیتال در کشور انکارناپذیر شده است. به نظر من رفتار صحیح این بود که نامزدهای ریاستجمهوری حداقل بخشی از صحبتهای خود را به این حوزه اختصاص میدادند تا کسبوکارهایی که سالهاست در سایهای از ابهام و نبود قطعیت فعالیت میکنند، حداقل تکلیف خود را بدانند و ذرهای به آینده امیدوار باشند. صحبت درباره این موضوع، دو سر برد بود! هم میتوانست اشخاص خاکستری را به رأی دادن تشویق کند و هم این حوزه را از ابهام دربیاورد.